Welkom aan boord: Gracia Wartes

Kan je al zien waar je over vijf jaar wil zijn met het Nationaal Programma?

‘Ja en nee. Nee, omdat ik nog maar pas ben begonnen en ik druk bezig ben om alles en iedereen te leren kennen binnen en buiten mijn domein. Om structuur aan te brengen en overzicht te krijgen.

Wat me wel nu al opvalt, is de mooie mix van betrokken partijen in de alliantie. Er zijn grote clubs, zoals de HvA en Sezo, en kleinere informele partijen die echt grassroot zijn, vanuit bewoners opgezet. En bij al die partijen zit veel kennis en expertise, dat is mooi om te zien.

En ja, ik weet wel waar het naar toe moet: generationele armoede moet stoppen. Er lopen nu in Nieuw-West nog te veel kleine Gracia’s rond die het, net als ik vroeger, echt lastig hebben.’

Waar begon jouw professionele carrière?

‘Ik studeerde sociaal-juridische dienstverlening, als klein meisje wilde ik altijd advocaat worden. Maar uiteindelijk ben ik na de hogeschool direct aan de slag gegaan, als sociaal raadsvrouw bij MaDi in Zuidoost, wat nu het Buurtteam heet.’

Dat klinkt heel plechtig, sociaal raadsvrouw.

‘Ja hè, het was wel echt mooi werk en ik heb best wat mensen op weg geholpen, maar als 21-jarige voelde ik na een tijdje ook dat ik levenservaring tekortkwam: er komen echt heftige problematieken voorbij. En toen kreeg ik de ruimte om preventief programma door te ontwikkelen om te voorkomen dat jongeren in de schulden belanden. Dat paste me goed.

Vanaf daar ben ik steeds meer in de coördinerende rol van projectleider gegroeid. De afgelopen zes jaar heb ik als projectmanager allemaal mooie en pittige klussen gedaan: van virusvaccinaties en leerlingenvervoer tot het aanpakken van eenzaamheid. Ik was ook betrokken bij de aanvraag van de financiën van het Nationaal Programma Samen Nieuw-West en kende het dus al inhoudelijk toen deze functie voorbijkwam.’

Wat kom je brengen?

Werk en bestaanszekerheid zijn thema’s waar ik me al heel lang mee bezighoud. Ik wil jongeren waarschuwen om bepaalde fouten niet te maken. Ga niet voor die te dure telefoon, betaal niet achteraf, bouw geen schulden op. Het kind moet uit de armoede, dat is mijn focus. Vanuit die gedachten pakken we andere problematieken aan: ouders moeten kansen op goed werk krijgen werk en meer verdienen met het werk dat ze doen. We moeten samen met de andere domeinen in het Nationaal Programma zoveel mogelijk doen om de generationele armoede te stoppen. Als we het samen doen, dan is de kans van slagen het grootst. Als de verschillende domeinen elkaar echt overlappen, dan voel je de energie en dat het kan gaan werken.’

Dit zijn ook persoonlijke thema’s voor jou…

‘Ja, deze thema’s zijn voor mij voor de volle honderd procent intrinsiek. Ik ben erg betrokken bij de opvoeding van mijn neefje en nichtje – ik heb zelf geen kinderen – en wil ze dingen meegeven die voor veel kinderen niet vanzelfsprekend zijn. Bijvoorbeeld dat het belangrijk is om te sparen, of dat je huiseigenaar kan worden, of eigen baas. Perspectieven die veel kinderen niet van huis uit meekrijgen. Ik vroeger ook niet, en ik verwijt mijn moeder niets, ze heeft gedaan wat ze kon. Maar ook ik was dus een van die kinderen voor wie er geen ontbijt klaarstond in de ochtend. En ik lunchte dagelijks bij de snackbar aan de Osdorper Ban. Het is niet te verkroppen dat er nog allemaal kinderen zijn in Nieuw-West voor wie dit ook geldt. Als we nu niets doen, wordt het erger en schaadt het ook een volgende generatie kinderen. Die armoede moet dus stoppen. Daar zijn we met z’n allen verantwoordelijk voor.’